همان شب كه تو رفتي عشق را از دل جدا كردم

نشستم گريه كردم تا سحر نام تو را از دل صدا كردم

چه حالي داشتم آنشب ميان بغض و تنهايي

خودم را با خيالت،خاطراتت مبتلا كردم

و شب را تا سحر بيدار  ماندم  من به ياد تو

نشستم بهترين خاطراتت را سوا كردم

باز کن پنجره را

به تو عادت دارم

ای فراسوی خیال ای تمامیت من

به تو وقلب رئوف تو ارادت دارم

به تو عادت دارم

باز کن پنجره را

که دلم می گیرد

پای این حادثه عشق هوس می میرد

باز کن پنجره را

این هوا دلگیر است

ماه من خاموش و آسمان تاریک است

باز کن پنجره را

باز کن درها را

ازخودم دورم کن

تو بیا عاشق باش باز مغرورم کن

باز کن پنجره را..

عطریک شاخه مریم شب و شعر و من ودل

تو وتنهاییی ماه و شمع و پروانه خجل

لب یک عادت کهنه به تماشای زمان

کشتی عمر من و توست که جا مانده به گل

یک تولد به نگاه تو ویک مخمل خیس

تو وتنهایی و شمع و من و یک شعر خجل

شب ازنیمه گذشت و مثل هر شب باز بیدارم

میان بغض وتنهایی تب اندوه می کارم

چه بی خوابم ازین کابوسهای تند وهم آلود

چگونه از خیال با تو بودن دست بردارم

ببار ای آسمان امشب بپوشان اشکهایم را

که من مثل تو غمگینم ببین بی وقفه می بارم

کجایی ماه من امشب هجوم آورده تاریکی

دراین تا بی کران ظلمت اسیر رنج بسیارم

تویی رویای هر روزم تویی معشوق پنهانی

توای آبی ترین احساس بیا من دوستت دارم

مراصدابزن توعشق

توای تب ترانه سوز

ازین رکود خسته ام

به شعله ات مرابسوز

مراصدابزن که من

ازین زمین بریده ام

قسم به آسمان قسم

که به خدا رسیده ام

مراصدابزن خدا

بیا مرا زمن بگیر

به انتها رسیده ام

به من بگو برو بمیر

مراصدابزن صدا

تویی که گریه میکنی

بدون من به شانه ی

ترانه تکیه میکنی؟!

مراصدابزن آهای

تویی که عاشق منی

چرا سکوت کرده ای؟

مراصدا نمیزنی؟؟!

نوشته ام برای تــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو

که با ترانه دلخوشی

میان بیت این غزل

مرا به واژه میکشی

نوشته ام برای تـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو

که صادقانه بشنوی

سکوت درد خفته را

درین سیاهه بشنوی

نوشته ام برای تـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو

بخوان عزیز نازنین

ببین شکسته تر شدم

درین حضور واپسین

نوشته ام بیا ببیِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِِــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن

به یاد تو قلم زدم

چه خیس ازین ترانه ام

تمام شب قدم زدم

نوشته ام به نام دلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

به نام من به نام تو

چه سرنوشت خسته ای

ازین ترانه هم  بروو.........

توبابهارامدی چه رویش خجسته ای

طلسم غصه راتوباحضورخودشکسته ای

چه مهربان وصادقی برای قلب کوچکم

کنار انتظاردل چه بیصدانشسته ای

توان طلوع روشنی پرازحضورخاطره

تواعتبارباور ترانه های خسته ای